แบบทดสอบไฟล์วีดีโอ

ทดสอบการสร้างไฟล์วีดีโอ

                        

                     พระมงคลมิ่งเมือง           แหล่งรุ่งเรืองเจ็ดลุ่มน้ำ

          งามล้ำถ้ำศักดิ์สิทธิ์        เทพนิมิตพระเหลา

           เกาะแก่งเขาแสนสวย       เลอค่าด้วยผ้าไหม

                      ราษฎร์เลื่อมใสใฝ่ธรรม

สัญลักษณ์ประจำจังหวัด

สัญลักษณ์ประจำจังหวัดคือ รูปพระมงคลมิ่งเมืองซึ่งให้ความคุ้มครองชาวเมือง

ดอกไม้ประจำจังหวัด: ดอกจานเหลือง (Butea monosperma)

ต้นไม้ประจำจังหวัด: ตะเคียนหิน (Hopea ferrea)

คำขวัญประจำจังหวัด: พระมงคลมิ่งเมือง แหล่งรุ่งเรืองเจ็ดลุ่มน้ำ งามล้ำถ้ำศักดิ์สิทธิ์ เทพนิมิตพระเหลา เกาะแก่งเขาแสนสวย เลอค่าด้วยผ้าไหม ราษฎร์เลื่อมใสใฝ่ธรรม

 อาณาเขตติดต่อ

ทิศเหนือ ติดต่อกับจังหวัดยโสธรและจังหวัดมุกดาหาร

ทิศตะวันออก ติดต่อกับสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว (โดยมีแม่น้ำโขงไหลคั่น) และ    จังหวัดอุบลราชธานี

ทิศใต้ ติดต่อกับจังหวัดอุบลราชธานี

ทิศตะวันตก ติดต่อกับจังหวัดยโสธร

 พระมงคลมิ่งเมือง ประดิษฐานอยู่ที่เขาดานพระบาท อำเภอเมืองอำนาจเจริญ จังหวัดอำนาจเจริญ สร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2508 เป็นพระพุทธรูปคอนกรีตเสริมเหล็ก ประดับกระเบื้องโมเสกสีทองทั้งองค์ มีขนาดหน้าตักกว้าง 11 เมตร มีความสูง 20 เมตร สร้างขึ้นโดยความร่วมมือของประชาชน และส่วนราชการในจังหวัดอุบลราชธานี (เดิมจังหวัดอำนาจเจริญ เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดอุบลราชธานี)
บริเวณเขาดานพระบาท มีหลักฐานว่าเป็นพื้นที่ศาสนสถาน มากว่า 2,000 ปี เนื่องจากมีการขุดพบพระพุทธรูปหินทรายสีแดง 2 องค์ เป็นศิลปะทวาราวดี ซึ่งปัจจุบันประดิษฐานอยู่ด้านหลังพระมงคลมิ่งเมือง โดยพระพุทธรูป 2 องค์ดังกล่าว มีชื่อเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า "พระขี้ร้าย" หรือ "พระละฮาย" ซึ่งแปลว่า ไม่สวย ไม่งาม ตามพุทธลักษณะ


      วัดถ้ำแสงเพชร หรือวัดศาลาพันห้อง
    ตั้งอยู่บนถนนสายอำนาจเจริญ-เขมราฐ ห่างจากตัวเมืองประมาณ 18 กม. แล้วเลี้ยวซ้าย เข้าไปอีกประมาณ 2 กม. เป็นวัดที่มีบริเวณกว้างขวาง ประกอบด้วย วิหารอยู่บนยอดเขาสูง ทางด้านทิศเหนือของวิหารมีถ้ำขนาดใหญ่ประดิษฐานพระพุทธรูปซึ่งมีลักษณะงดงาม ทั่วบริเวณเต็มไปด้วยโขดหินซึ่งสะท้อนแสงเป็นประกายอันเป็นที่มาของชื่อถ้ำ เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรมสายพระอาจารย์ สุภัทโท มีพระภิกษุนานาชาติมาปฎิบัติธรรมอยู่เป็นประจำ 
เทพนิม    ต    ร,
อำนาจเจริญ

วัดพระเหลาเทพนิมิตร

      วัดพระเหลาเทพนิมิตร

ระมาณ ๒ กิโลเมตร พระอุโบสถของวัดมีรูปทรงสถาปัตยกรรมแบบล้านนา มีพระประธานคือ “พระเหลาเทพ-นิมิตร” เป็นพระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมือง ประดิวัดไชยาติการาม
ตั้งอยู่ที่บ้านโพนเมือง ตำบลไม้กลอน วัดนี้มีพระพุทธรูปสำริด ประทับขัดสมาธิราบปางมารวิชัย สูง ๕๕ เซนติเมตร จัดอยู่ในกลุ่มพระพุทธรูปศิลปะลาวสกุลช่างเวียงจันทน์ เปรียตั้งอยู่ที่บ้านโพนเมือง ตำบลไม้กลอน วัดนี้มีพระพุทธรูปสำริด ประทับขัดสมาธิราบปางมารวิชัย สูง ๕๕ เซนติเมตร จัดอยู่ในกลุ่มพระพุทธรูปศิลปะลาวสกุลช่างเวียงจันทน์ เปรียบเทียบได้กับพระพุทธรูปปางมารวิชัยที่ระเบียงหอพระแก้วเมืองเวียงจันทน์ และพระพุทธรูปที่วัดวิชุล เมืองหลวงพระบาง ซึ่งมีอายุอยู่ในราวปลายพุทธศตวรรษที่ ๒๒ ถึงพุทธศตวรรษที่ ๒๓
ตั้งอยู่ที่บ้านโพนเมือง ตำบลไม้กลอน วัดนี้มีพระพุทธรูปสำริด ประทับขัดสมาธิราบปางมารวิชัย สูง ๕๕ เซนติเมตร จัดอยู่ในกลุ่มพระพุทธรูปศิลปะลาวสกุลช่างเวียงจันทน์ เปรียบเทียบได้กับพระพุทธรูปปางมารวิชัยที่ระเบียงหอพระแก้วเมืองเวียงจันทน์ และพระพุทธรูปที่วัดวิชุล เมืองหลวงพระบาง ซึ่งมีอายุอยู่ในราวปลายพุทธศตวรรษที่ ๒๒ ถึงพุทธศตวรรษที่ ๒๓


บเทียบได้กับพระพุทธรูปปางมารวิชัยที่ระเบียงหอพระแก้วเมืองเวียงจันทน์ และพระพุทธรูปที่วัดวิชุล เมืองหลวงพระบาง ซึ่งมีอายุอยู่ในราวปลายพุทธศตวรรษที่ ๒๒ ถึงพุทธศตวรรษที่ ๒๓
ษฐานในพระอุโบสถ องค์พระพุทธรูปประทับขัดสมาธิราบ ปางมารวิชัย ลงรักปิดทองงดงาม สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. ๒๒๖๓ กล่าวกันว่าเป็นพระพุทธรูปที่มีพุทธลักษณะงดงามที่สุดในภาคอีสาน ซึ่งจัดอยู่ในพระพุทธรูปศิลปะลาวสกุลช่างเวียงจันทน์ ที่ได้รับอิทธิพลจากพระพุทธรูปศิลปะล้านนา ระหว่างพุทธศตวรรษที่ ๒๑-๒๒ สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นหลังจากระยะเวลาดังกล่าวไปเล็กน้อย เนื่องจากมีอิทธิพลของฝีมือช่างท้องถิ่นปรากฏอยู่มากเป็นต้นว่าเค้าพระพักตร์ เปลวรัศมีที่ยืดสูงขึ้นสัดส่วนของพระเพลา และพระบาทซึ่งคล้ายคลึงกับที่ปรากฏอยู่ในกลุ่มพระพุทธรูปไม้ และสำริด ที่สร้างขึ้นระหว่างปลายพุทธศตวรรษที่ ๒๓ ถึงพุทธศตวรรษที่ ๒๔

วัดพระเหลาเทพนิมิตร

วัดพระเหลาเทพนิมิตรวัดพระเหลาเทพนิมิตร,
อำนาจเจริญ

 

 

 

งานสืบสานประเพณีุบุญคูณลาน สืบสานตำนาน ข้าวหอมมะลิ อำนาจเจริญ

 

วันที่ : 12 - 15 มกราคม 2554
สถานที่ : หน้าที่ว่าการอำเภอลืออำนาจ จังหวัดอำนาจเจริญ
กิจกรรม : ร่วมสืบสานประเพณีบุญคูณลาน โดยชาวบ้านจะนำข้าวเปลือกมากองเป็น "กุ้มข้าวใหญ่" หรือเจดีย์ข้าว มีการทำพิธีพุทธาภิเษกสมโภช การแสดง-เสียง การสาธิตวิถีชีวิตอีสาน นิทรรศการข้าวหอมเมืองอำนาจเจริญ

ความหมายของคำว่า "คูณลาน" หมายความว่า เพิ่มเข้า หรือทำให้มากขึ้น ส่วนคำว่า "ลาน" คือ สถานที่สำหรับนวดข้าว การนำข้าวที่นวดแล้วกองขึ้นให้สูง เรียกว่า "คูณลาน" การทำประเพณีบุญคูณลานกำหนดเอาเดือนยี่เป็นเวลาทำ เพราะกำหนดเอาเดือนยี่นี่เองจึงเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าบุญเดือนยี่ ดังบรรพบุรุษได้ผูกกลอนสอนให้ชาวบ้านเตรียมการก่อนทำบุญไว้ว่า

"เถิงฤดูเดือนยี่มาฮอดแล้วให้นิมนต์พระสงฆ์องค์เจ้ามาตั้งสวดมงคล
เอาบุญคูณข้าวเข้าป่าหาไม้เห็ดหลัวอย่าได้หลงลืมทิ่มฮีตเก่าคองเดิมเฮาเด้อ"

หมายความว่า เมื่อถึงฤดูเดือนยี่มาถึงให้นิมนต์พระสงฆ์มาสวดมงคลทำบุญคูณข้าว ให้จัดหาไม้มาไว้ทำฟืนสำหรับใช้ในการหุงต้มประกอบอาหาร อย่าได้หลงลืมประเพณีเก่าแก่แต่เดิมมาของเรา

 

 

 

 

 

 

 

 

อำนาจเจริญ ตั้งอยู่ห่างจากกรุงเทพฯ โดยเส้นทางรถยนต์ประมาณ 568 กิโลเมตร มีพื้นที่การปกครองทั้งสิ้น 3,161,248 ตารางกิโลเมตร เริ่มตั้งเป็นเมืองในสมัยรัชกาลที่ 3 แก่งกรุงรัตนโกสินทร์ โดยขึ้นอยู่กับนครเขมราฐ ต่อมาจึงได้ย้ายมาขึ้นต่อเมืองอุบลราชธานี จนกระทั่งได้รับประกาศจัดตั้งเป็นจังหวัดอำนาจเจริญ เมื่อวันที่ 1 ธันวาคม 2536

การเดินทาง

ทางรถยนต์ ใช้ทางหลวงหมายเลข 1 (ถนนพหลโยธิน) ถึงจังหวัดสระบุรี จึงเลี้ยวขวาเข้าทางหลวงหมายเลข 2 (ถนนมิตรภาพ) จากนั้นใช้ทางหลวงหมายเลข 226 นครราชสีมา-สุรินทร์ และใช้ทางหลวงหมายเลข 214 สุรินทร์-อำเภอสุวรรณภูมิ แล้วแยกขวาไปตามทางหมายเลข 202 ผ่านจังหวัดยโสธรและอำเภอป่าติ้ว ถึงจังหวัดอำนาจเจริญ รวมระยะทางระมาณ 580 กิโลเมตร หรือสามารถใช้ทางหลวงหมายเลข 1 และหมายเลข 2 จากนั้นใช้เส้นทางหลวงหมายเลข 226 นครราชสีมา-อุบลราชธานี ถึงอุบลราชธานีแล้วใช้ทางหลวงหมายเลข 212 อุบลราชธานี-อำนาจเจริญ รวมเป็นระยะทางประมาณ 704 กิโลเมตร
รถโดยสารประจำทาง จากกรุงเทพฯ มีรถโดยสารธรรมดา และรถโดยสารประจำทางปรับอากาศ ออกจากสถานีขนส่งหมอชิต 2 ทุกวัน
สำหรับผู้โดยสารโดยรถไฟ หรือเครื่องบิน จะต้องลงที่จังหวัดอุบลราชธานี แล้วต่อรถยนต์มาลงที่อำนาจเจริญอีก 75 กิโลเมตร

ตั้งอยู่บนทางหลวงหมายเลข ๒๑๓๔ ห่างจากตัวอำเภอพนาประมาณ ๒ กิโลเมตร พระอุโบสถของวัดมีรูปทรงสถาปัตยกรรมแบบล้านนา มีพระประธานคือ “พระเหลาเทพ-นิมิตร” เป็นพระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมือง ประดิษฐานในพระอุโบสถ องค์พระพุทธรูปประทับขัดสมาธิราบ ปางมารวิชัย ลงรักปิดทองงดงาม สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. ๒๒๖๓ กล่าวกันว่าเป็นพระพุทธรูปที่มีพุทธลักษณะงดงามที่สุดในภาคอีสาน ซึ่งจัดอยู่ในพระพุทธรูปศิลปะลาวสกุลช่างเวียงจันทน์ ที่ได้รับอิทธิพลจากพระพุทธรูปศิลปะล้านนา ระหว่างพุทธศตวรรษที่ ๒๑-๒๒ สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นหลังจากระยะเวลาดังกล่าวไปเล็กน้อย เนื่องจากมีอิทธิพลของฝีมือช่างท้องถิ่นปรากฏอยู่มากเป็นต้นว่าเค้าพระพักตร์ เปลวรัศมีที่ยืดสูงขึ้นสัดส่วนของพระเพลา และพระบาทซึ่งคล้ายคลึงกับที่ปรากฏอยู่ในกลุ่มพระพุทธรูปไม้ และสำริด ที่สร้างขึ้นระหว่างปลายพุทธศตวรรษที่ ๒๓ ถึงพุทธศตวรรษที่ ๒๔
ตั้งอยู่บนทางหลวงหมายเลข ๒๑๓๔ ห่างจากตัวอำเภอพนาป

มิตร ตั้งอยู่บนทางหลวงหมายเลข ๒๑๓๔ ห่างจากตัวอำเภอพนาประมาณ ๒ กิโลเมตร พระอุโบสถของวัดมีรูปทรงสถาปัตยกรรมแบบล้านนา มีพระประธานคือ “พระเหลาเทพ-นิมิตร” เป็นพระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมือง ประดิษฐานในพระอุโบสถ องค์พระพุทธรูปประทับขัดสมาธิราบ ปางมารวิชัย ลงรักปิดทองงดงาม สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. ๒๒๖๓ กล่าวกันว่าเป็นพระพุทธรูปที่มีพุทธลักษณะงดงามที่สุดในภาคอีสาน ซึ่งจัดอยู่ในพระพุทธรูปศิลปะลาวสกุลช่างเวียงจันทน์ ที่ได้รับอิทธิพลจากพระพุทธรูปศิลปะล้านนา ระหว่างพุทธศตวรรษที่ ๒๑-๒๒ สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นหลังจากระยะเวลาดังกล่าวไปเล็กน้อย เนื่องจากมีอิทธิพลของฝีมือช่างท้องถิ่นปรากฏอยู่มากเป็นต้นว่าเค้าพระพักตร์ เปลวรัศมีที่ยืดสูงขึ้นสัดส่วนของพระเพลา และพระบาทซึ่งคล้ายคลึงกับที่ปรากฏอยู่ในกลุ่มพระพุทธรูปไม้ และสำริด ที่สร้างขึ้นระหว่างปลายพุทธศตวรรษที่ ๒๓ ถึงพุทธศตวรรษที่ ๒๔